Sunday, June 11, 2017

පෙම් කවි

2012 මාර්තු මස 03 දින එවකට මාගේ පෙම්වතියව සිට දැන් මාගේ බිරිඳ වෙත ලියූ කවි පෙළක්

ගන්නට ඔබෙ දෑත මගේ දෝත      පුරා
ආවේ කලක සිට මා පෙරුම්          පුරා
කරගන්නට මා ඔබගේ දිවි            තුරා
ඉනු මැන පතිනියනි තව එක් වසක් පුරා

පානම ගමේ ඉන්නා විට තනි        පංගලමේ
ඔබෙ රුවමයි මා දුටුවේ ගම සෑම   කොනේ
ඉවසුම් නොදේ පාලුව මේ          රත්තරනේ
දුවලා එන්නම් බලන්නට ඔබ මාගේ   පණේ

පොඩි දරුවන් දකිනා විට ඔබෙ    හසරැල්ල
පිනවයි මා වේවිය එය මගේ මන   ලොල්ල
දෙන්නට සැමදා ඔබ වෙත ඔය    හසරැල්ල
හදමුද ඉක්මනින් අපෙ හුරතල්     කැදැල්ල

බියකරු කොටින් වළසුන් ලැගි   කැලෑවේ
අලියා මග බසී ගොම්මන් වූ        වෙලාවේ
සසුනට වූ රහතුන් වැඩි                 තලාවේ
සිටියෙමි මා කුඩුම්බි ගල්              තලාවේ

ඔබ හා ගියේ මා පෙරදා           පින්නවල
මතකද හිටියා ඉත්තෑවා ඔබ           අසල
දුටුවා පැටවා සමග සිටි අලි            යුවල
මනලොල් වූවා දැක ඔබේ මදහස   අමිල

මතකද එදා අප දෙදෙනා ගිය      දොළුව
පැච් එක ගොසින් ඔබ වූවා         ගොළුව
එය සැකසූ හෙයින් වෙරදා එය මා තනිව
වූවා නේද සැමදා මා ඔබ              විරුව

දළදා ගොසින් ඉල්ලූයේ   අපි  දෙදෙනා
එක් වන්නට ඉක්මනින්    අපි  දෙදෙනා
දළඳා සමිඳු පිහිටෙන්        අපි දෙදෙනා
සතුටින් කාලය ගෙවෙයි   අපි දෙදෙනා

ඇතත් මිණි කැට මුතු කැට සයුරේ කෙතරම්
ඔබයි මගේ දියමන්තිය   ඔබ      දන්නවනම්
සසර පුරා සැම තැන ඔබ සෙවූ            තරම්
පපුව පලා පෙන්නමි මා ආලය කරන   තරම්